به نقل از «عصر ایران»

یاد تختی در گورستان؛ کلیشه‌ای برای هر سال!

تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۹۲۶۰۷

   عصر ایران؛ مهرداد خدیر- آیین پنجاه‌و‌پنجمین سالگرد درگذشت جهان پهلوان تختی به روال هر سال دیروز 17 دی 1401 خورشیدی هم در گورستان «ابن بابویه» شهرری برگزار شد و در حد چند سطر در رسانه‌های رسمی انعکاس یافت.       خبرگزاری‌های رسمی اعلام کردند این آیین به همت اداره کل ورزش استان تهران و معاونت فرهنگی وزارت ورزش و جوانان برگزار شده و طبعا با حضور سینا کلهر معاون فرهنگی و ورزش‌های همگانی وزارت ورزش و جوانان و علی جوادی مدیر کل ورزش استان تهران و البته یکی دو مقام دیگر مانند مناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همین! عکس‌ها نشان نمی‌دهد استقبال مردم در چه حدی بوده اما می‌توان حدس زد مثل برنامه‌های کلیشه‌ای دیگر دولتی بوده که از فرط تکرار برای همه ملال‌آور شده و تنها مشخص نیست که کی به کی در پایان تابلو فرش اهدا کرده است!      مراسمی دولتی و قاعدتاً بی‌مزه برای مردمی‌ترین چهرۀ تاریخ ورزش ایران که آوازه و محبوبیت او به اسطورۀ پوریای‌ولی پهلو می‌زند و بیشترین و سریع‌ترین نام گذاری معابر و مکان‌ها در جای‌جای ایران به نام او صورت پذیرفت و اوایل از واژۀ «شهید» هم استفاده می‌شد و بعدتر به تدریج رنگ باخت.     شاید گفته شود همین که پس از 55 سال مراسمی برگزار شده قابل توجه است خاصه این که با پررنگ شدن فرضیه «خودکشی» غلامرضا تختی یگانه موردی است که در چمهوری اسلامی از شخصیت مشهوری که با خودکشی از دنیا رفته تجلیل می‌شود. (می‌توانید تصور کنید که وزارت ارشاد برای صادق هدایت آیین رسمی برگزار کند!)      یا پرسیده شود نویسندۀ این سطور که در مراسم غایب بوده از کجا حدس می‌زند بی‌مزه بوده و تکراری؟ پاسخ روشن است: خبرهای رسمی و تصاویر مراسم این گونه حکایت می‌کند. 10 نکته  اما به این بهانه قابل طرح است:     1. برگزاری مراسم سالگرد در محل تدفین شهروندان عادی یا برای شخصیت‌ها وقتی جای دیگر ممکن نیست توجیه دارد. مثلا دوست‌داران احمد شاملو همه ساله به امام‌زاده طاهر می‌روند و در غالب موارد هم کسانی مانع می‌شوند لابد چون معتقدند زنده و مرده باید مثل آنها فکر کند و خود را مالک هر فضای عمومی هم می دانند. به اما‌زاده طاهر می‌روند چون هر جای دیگر اسباب دردسر بیشتر می‌شود. ولی وقتی مراسمی را ادارات دولتی برگزار می‌کنند چرا در سالن و آمفی تئاتر نباشد؟ حتما باید بعد از 55 سال به قبرستان بروند؟    2. بله، می‌دانم ابن بابویه تنها گورستان نیست و فقط هم تختی در آن مدفون نیست. جدای این که آرامستان‌های ما به خاطر آن که مدفن شهیدان است تنها گورستان و قبرستان نیست و یادوارۀ شهیدان در آنها برگزار می شود. بله. اما وقتی که گروهی است و نه دربارۀ یک فرد خاص و تازه تختی را دیگر شهید تلقی نمی کنند. این را هم می دانم که قبرستان ابن بابویه به لحاظ سیاسی اعتباری فراوان دارد چرا که شهیدان 30 تیر 1331 در آن به خاک سپرده شده‌اند و دکتر محمد مصدق هم وصیت کرده بود در ابن‌بابویه مدفون شود ولی شاه اجازه نداد چون می‌دانست که به تعبیر حافظ «زیارتگه رندان جهان خواهد شد» و در همان اتاق غذاخوری قلعۀ احمد آباد به امانت به خاک سپرده شد. دکتر سید حسین فاطمی هم در آنجا مدفون است و شگفتا که هم وزیر خارجۀ پیش از انقلاب و هم وزیر خارجۀ بعد از انقلاب (صادق قطب‌زاده) که هر دو اعدام شدند در آنجا مدفون‌اند. جدای اینها نزد تهرانی‌های قدیمی ابن بابویه و باغ طوطی در شهرری بسی اصیل‌ترند از بهشت زهرا و برخی از بستگان مادری نویسندۀ این سطور هم  در آنجا مدفون‌اند. اما تختی فراتر از ابن بابویه و شهرری است. دست‌کم چرا در حرم حضرت عبدالعظیم مراسم برگزار نشد؟     3. شهرت و محبوبیت غلامرضا تختی تنها به خاطر قهرمانی ورزشی نبود. او شخصیتی اجتماعی هم بود. دوست‌دار طالقانی و مصدق با کاراکتری ایران‌گرا. در مراسم دولتی اما تنها به جنبه ورزشی و کُشتی بسنده می‌شود. با این حساب چرا برای بقیه مدال آوران فقید آیین ویژه برگزار نمی‌کنند؟     4. دو یادگار تختی – فرزند او بابک و نوادۀ تختی: غلامرضا تختی- در ایران زندگی نمی‌کنند و سال هاست که در آمریکا (‌ایالت نوادا) هستند اما به یاری فناوری‌های ارتباطی به سهولت می‌توانند در مراسم حاضر باشند و دست‌کم پیامی بفرستند منتها نه برای چنین آیین‌هایی که نه دعوت می‌شوند و نه اگر بشوند پاسخ می‌دهند.     5. در مراسم واقعی برای تختی و نه این آیین‌های بی‌مزه و تکراری دولت می‌توان تصور کرد نواده و همنام او از آمریکا پیام بفرستد و بابک تختی نویسنده و مترجم سخن بگویند و نیز همسر او منیرو روان‌پور تا بگوید در مدرسه و جامعه در آن دیار چه مواجهه‌ای با فرزند او داشته‌اند و آن خاطرۀ مشهور که روزی معلم آمریکایی از غلامرضا تختیِ نوجوان می‌پرسد: "پسر! تو با آن غلامرضا تختی که این قدر اسم او در اینترنت هست، چه نسبتی داری" و لابد وقتی پاسخ داده من نوۀ او هستم با خود گفته "یعنی در آن کشور برای فرزند و نوۀ قهرمان ملی‌شان هم جا نبوده است؟"    6. می‌توان تصور کرد در مراسم واقعی و ملی و مردمی کسانی چون محمد بلوری روزنامه نگار کهنه‌کار که دقایقی بعد از مرگ تختی بر بالین او حاضر شده و دفتر خاطرات او را دیده سخن بگویند یا دست کم مجری از روی کتاب خاطرات او آن بخش ها را بخواند یا ابراهیم افشار. اینها که هستند هنوز.     7. آقای علی جوادی مدیر کل ورزش استان تهران متولد 1356 است و سینا کلهر هم متولد 1359 یعنی هیچ یک از این دو نه تنها خاطره‌ای از دوران تختی و مرگ او در سال 1346 ندارند که سال انقلاب را هم به یاد نمی‌آورند که تصاویر تختی (پس از امام خمینی که بیشترین بود و دکتر مصدق و دکتر شریعتی)  در دست مردم بود. بیشترین تصویر البته مربوط به امام بود (تصویر آیت‌الله شریعتمداری هم البته دیده می‌شد)و با فاصلۀ بسیار چهره‌های دیگر که اشاره شد و برخی از هواداران سازمان مجاهدین و فداییان هم تصاویر رهبران خود را در دست داشتند (و البته کافی بود یک نفر در دست داشته باشد و به خاطر انبوهی جمعیت و مخالفت نکردن با آن عکس تصور شود همه به آن تعلق دارند در حالی که این گونه نبود). از این وجه تختی اما هیچ یاد نمی‌شود هر چند روشن نمی‌کنند اگر تختی سیاسی و ملی و اجتماعی نبوده  و فقط قهرمان ورزشی بوده و مدال‌هایی جهانی آورده چرا از دیگران متمایز است؟ تنها به خاطر منش پهلوانی؟ چرا در این چند دهه یکی از این جور پهلوان‌ها تربیت نشده؟ آن وقت برای آدمی که خودکشی کرده بعد 55 سال مراسم برگزار می‌کنند یا نه، تختی ابعاد سیاسی و اجتماعی داشته و همین او را متمایز می‌کند. در این صورت سطح میزبان و سخنران باید بسیار بالاتر از مقامات تربیت بدنی باشد.     8. تختی یکی از خوش سیماترین چهره‌های تاریخ ایران است که آدم از تماشای صورت ماه او سیر نمی‌شود و عکس‌های بسیار هم از او به ثبت رسیده که با توجه به فناوری عکاسی در آن دوره این همه توجه و خوش‌عکسی حیرت برانگیز است. حالا که تابلوهای تجاری سطح شهر به لطف سرعت قطار پیشرفت اقتصاد نواصول‌گرایان غالبا خالی است و  با تصاویر غیر تجاری پوشش داده می‌شود جای دوری نمی‌رفت اگر در 17 دی و پس از پشت سرگذاشتن مناسبت های قبلی شهر را پر از تصویر تختی می‌کردند. شاید گفته شود به خاطر یک روز هزینۀ بسیار می‌برده ولی چرا تندیسی از او نصب نمی‌کنند؟ مگر قرار نبود تندیس بزرگی از تختی در میدان تجریش نصب شود؟ گویا ساخته هم شده است و جایی دارد خاک می‌خورد.      تندیسی از تختی البته در موزۀ ملی المپیک قرار داده شده که گویا کراوات آن با تغییر دولت باز شده اما همین هم چند سال پس از نصب تندیس تختی در موزه آکادمی ورزش آمریکا بود که بابم تختی از آن که اثر علیرضا خاقانی است رونمایی کرد. ( تصویر بالا مربوط به این تندیس و پایین موزۀ ملی المپیک ایران است و نویسنده نمی داند کراوات را دوباره بستند یا نه!)       9. بیشترین کاستی متوجه شهرداری تهران است. چون تختی از نمادهای تهران هم به شمار است. شخصیتی ملی و محبوب همۀ ایرانیان بود اما یکی از هویت‌های تهران است چون به بچۀ خانی آباد شهرت داشت. کار همه دستگاه‌ها اما این شده که هر سال بروند ابن بابویه و سال به سال هم از چهره‌های قدیمی‌تر خالی تر. زمان می‌گذرد و طبعا آدم‌ها درمی‌گذرند و کسانی خانه نشین و بیمارند. اینها درست اما زنده ها را چرا دعوت نمی‌کنند؟ البته اگر در جای دیگر برگزار شود و نه در قبرستان.     10. برای آن که جانب انصاف را رعایت کرده باشیم باید بگوییم همین را هم باید مغتنم شمرد. چون سب می شود چند ثانیه نام کسی را بر زبان آورند که به خاطر «نه» گفتن و کرنش نکردن تختی شد و به خاطر تختی ماندن هزینه پرداخت. ولی کاش قدری ابتکار و ذوق و هنر هم به کار آید. 

منبع: عصر ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۹۲۶۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

صادرات ۶ هزارتن کالای غیرنفتی در بندر جاسک

مدیر بنادر و دریانوردی شهید باهنر و شرق هرمزگان از افزایش ۶۸ درصدی تخلیه و بارگیری کانتینر یخچالی از ابتدای سال ۱۴۰۳ تاکنون در بنادر شرق استان خبر داد. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بندرعباس، حمیدرضا محمدحسینی تختی با اشاره به افزایش 68 درصدی جابه‌جایی کانتینر یخچالی بنادر شرق استان افزود: از ابتدای سال جاری تاکنون 3 هزار و 604 TEU کانتینر یخچالی در این بنادر تخلیه و بارگیری شده است.

 وی مقصر این کانتینرها را کشورهای حوزه خلیج فارس اعلام کرد که عمدتا شامل میوه و تره بار، حبوبات و کالاهای با شرایط نگه‌داری ویژه است.

مدیر بنادر شرق هرمزگان با اعلام افزایش چهار درصدی تردد شناورها در بنادر شرق خاطر نشان کرد: در این بازه زمانی هشت هزار و 660 فروند انواع شناور در این بنادر تردد کردند.

 محمدحسینی‌تختی گفت: بندر جاسک به عنوان منطقه‌ای راهبردی در توسعه اقتصادی دریاپایه نیز در این مدت با صادرات 6 هزار و 29 تن از انواع کالای غیرنفتی افزایش 32 درصدی را رقم زده است.

بنادر شرق هرمزگان شامل بندر شهید باهنر، شهید حقانی، بندر هرمز، بندر تیاب، بندر سیریک و بندر جاسک جزو بنادر چند منظوره محسوب می‌شوند که در زمینه فعالیت‌های تجاری و مسافرت‌های داخلی و بین‌المللی جایگاه ویژه‌ای دارند.

انتهای پیام/864/.